سوفیاقشنگ ترین بهانه زندگیم

هشت ماه وبیست ودوروزت بوددخترم که تصمیم گرفتم زودترازتحویل سال به تهران خونه آقاجون اینابریم وبعدازتحویل سال به مشهدبرگردیم که بابایی هم تنهانباشه.22 اسفندماه بودکه من وشما باهواپیماراهی تهران شدیم وبعداز40 دقیقه تاخیرباهواپیمایی زاگرس به تهران رفتیم حدودساعت یازده شب بودکه آقاجون به دنبالمون اومد وبعدازرسوندن یکی ازمسافرین که بامامانی درحین پروازآشناشده بودبه خونه عزیزمامانی رفتیم.وقتی رسیدیم همگی ازذوق دیدن شمابیداربودن وبرای دیدنت لحظه شماری میکردن.بالاخره بعدازگذروندن شب اول فردای اون روزمن وعزیزمامانی تصمیم گرفتیم که مبل ها ودکوری هاراجمع کنیم تاشماراحت تربازی کنی وهمش مواظب نباشیم که چیزی بشکنه ویاخطری برای شمارخ بده.آخه دخمل ماما...